Flujo de trabajo fotográfico

por davidgp el 02/10/2009

Una vez tomada más en serio el mundo de la fotografía empiezas a ver que la gente usa «flujos de trabajo» para conseguir algún método que le permita siempre conseguir los mejores resultados posibles. Manteniendo en mente la regla número 1 de la fotografía: «Rompe las reglas,» este es el flujo de trabajo que más o menos sigo para escenas que solamente requieran una foto (esto excluye HDR o composiciones panorámicas).

  1. En el momento de tomar la foto

    1. Encuadre
    2. Exposición
    3. Análisis en pantalla de los resultados (encuadre y evitar quemados), repetir los pasos anteriores si lo creo necesario (habitualmente suelo tomar varias veces la misma toma, por si acaso).
  2. De vuelta a casa, delante del ordenador

    1. Conversión a DNG
    2. Selección de fotos y etiquetado
    3. Selección de fotos para revelar digitalmente
    4. Procesado en Camara Raw (esto incluye varios pasos)
    5. Retoque si es necesario en Photoshop
    6. Publicación de las fotos

Durante los próximos meses tengo pensado hablar de cada uno de estos puntos en mi blog, probablemente con más de una entrada para cada uno de ellos (tener en cuenta que muchos de estos puntos tienen sus propios pasos que hay que detallar).

{ 3 comentarios… read them below or add one }

nando 02/10/2009 a las 6:00 am

Voy tomando nota y esperando los post

Javier 05/10/2009 a las 1:32 am

Avergoñame dicir que ahora non sigo moito este tipo organizacións e debo intentar poñerme as pilas e tratar de retomar as boas costumbres.

Pero cando realmente traballaba con fotografía o fluxo de traballo que seguian/seguiamos comezaba o día anterior: Revisión do material, comprobar a carga das baterías, dispoñibilidade de tarxetas de memoria en función do tipo de reportaxe que se ía realizar…

Durante a reportaxe, os fotógrafos seguían o seu instinto e experiencia para realizar as tomas [nunca foi unha tarefa que me correspondese a min].

Despois da reportaxe [o mesmo día, o día despois, ou o luns seguinte], tocaba descargar e organizar o material.

O almacenamento dos medios era algo moi coidado [ou iso pretendiamos], chegando a desenvolver un protocolo de nomeado para poder identificar cada traballo simplemente co nome de un arquivo ou chegar a el a través da ficha do cliente.

Como normalmente se empregaban varias tarxetas e varias cámaras. As tomas debían organizarse cronolóxicamente. A sincronización das cámaras era importante para poder ordenalas e renomealas de xeito apropiado.

O primeiro de todo era realizar unha copia de seguridade en dvd’s como medida preventiva [despois de algún que outro susto]

Antes do paso de renomeado, as fotos pasaban unha criba por parte do fotógrafo que eliminaba as inservibles [esta criba fíxose máis importante en canto comezou a aumentar a resolución das cámaras e, con ela, o peso dos arquivos].

Feita a selección, tocabanos aos editores. Renomeado, axustes e exportación a JPEG

Tendo acabado cos RAW a primeira fase remataba. Estes eran almacenados no servidor, no directorio correspondente á reportaxe, nun subdirectorio propio cun nome tamén específico.

O proceso segue, pero xa depende do tipo de traballo a realizar: Álbum dixital, copias soltas, ampliacións…

Consideramos, despois de moito cabilar que un fluxo de traballo dividido en fases resultaba máis fluido e permitía, incluso, a realización simultánea de 2 fases (avanzaads) sen que ningún dos editores interrumpise o traballo do outro [mentres un confeccionaba o álbum dixital, outro podía preparar copias individuais].

Perdón polo sermón… ao final saiume máis extenso do que pretendía.

davidgp 05/10/2009 a las 2:46 pm

Non te preocuques Javier, pareceume moi interesante, sobre todo dende o punto de vista da fotografía de reportaxe… a ver se comenzo a comentar os detalles deste fluxo de traballo, que parece así moi esquemático, pero cada un deles ten as súas cousas.

Leave a Comment

Entrada anterior:

Entrada siguiente